Dwie kawiarnie Vincenta
„Często myślę, że noc jest bardziej żywa i bardziej kolorowa niż dzień”. Vincent van Gogh
Dwie niezwykle znane sceny Van Gogha w kawiarni obejmują badanie przeciwieństw. Chociaż oba obrazy wykorzystują słynne śmiałe i gniewne pociągnięcia pędzla Vincenta i przyciągające wzrok kolory, oba zdjęcia wydają się zupełnie inne. Jedna z nich, „Café Terrace at Night”, jest piękna i pełna pieniących się świateł, nocnej sceny z gwiazdami przed kawiarnią na Place de Forum. Druga, „Night Café”, jest słowami artysty „… jednym z najbrzydszych, jakie kiedykolwiek stworzyłem”, kolekcją sprzecznych kolorów w najbardziej ponurej atmosferze.
Oba zdjęcia zostały zrobione w Arles po tym, jak van Gogh mieszkał i studiował w Paryżu i spotkał się z różnymi francuskimi impresjonistami. Jego własny styl stał się znacznie jaśniejszy, mniej moralny i pełen kolorów.
„Night Café” pokazuje wnętrze basenu w Arles & # 39; Umieść lamartynę. Trudno byłoby znaleźć bardziej przyciągające wzrok płótno Van Gogha, ale nikt nie mógł nazwać tego konkretnego obrazu pięknym. Zamiarem artysty było pokazanie najniższego marginesu ludzkości bez biżuterii z jak największym efektem i szczerością.
Nie ma wątpliwości, że mu się udało. Na pierwszy rzut oka widz prawie odwraca wzrok, jakby spłonął. Dwie trzecie obrazu to podłoga kawiarni, siarkowożółta z przesadnymi liniami perspektywy, które przyciągają wzrok do obrazu. Następnie zielony stół bilardowy w grubej czerni utrzymuje nas zimno. Obok stołu stoi postać w lekkim płaszczu, która patrzy na nas tępo.
„Próbowałem wyrazić straszne namiętności ludzkości na czerwono i zielono” – napisał van Gogh. Żółte ściany ustępują krwistoczerwonym ścianom, które prowadzą do natrętnego zielonego sufitu, a na ścianach siedzą miejscowi przy stojących stołach, którzy skulili się w nocy pod znieczuleniem. Lampy zwisają z sufitu, otoczone kołami Vincenta z zakrzywionymi żółtymi liniami.
Mocny czarno-biały zegar wisi w tle i nie można go przeoczyć. W tej ponurej scenie jest prawie kwadrans po północy. „Night Café” to jedna z najpotężniejszych form komunikacji Vincenta poprzez sztukę ludzkiej konstytucji i emocji.
Drugi obraz Van Gogha Café, „Café Terrace at Night”, pokazuje zewnętrzną część kawiarni, która wciąż znajduje się w Arles, chociaż został przemianowany na „Van Gogh Café” i przebudowany, aby pasował do obrazu, który utrwalił. jest bardzo podobny. Pośpieszył tę pracę w pośpiechu i wykorzystał wiele tych samych technik, które zastosował w swoich rysunkach. To jeden z jego najlepszych obrazów, pełen światła i spokoju, którego szukał, ale nigdy nie znalazł.
Perspektywy i ciepłe uzupełniające się kolory przyciągają widza do obrazu i nie tylko. Graficzna faktura bruku na ulicy zachęca do oglądania małej kawiarni z jej małymi białymi stolikami na ulicy i powtarza sfery gwiazd Vincenta wiszące na pruskim niebieskim niebie. Markiza i ściany kawiarni, ciepłe żółte, zostały wycięte w niebo, aby podkreślić oba kolory i stworzyć główną kompozycję.
Van Gogh uwielbiał noc. Pisze: „Strasznie potrzebuję – ośmielę się powiedzieć – religii… potem wychodzę na zewnątrz w nocy i maluję gwiazdy”. Malował tę nocną scenę na miejscu, w nocy, bez czarnych ludzi. Jego ojciec był kaznodzieją, a Vincent na jakiś czas pełnił służbę. Później ten artysta, który sam jest pośmiertnie gwiazdą, zdecydował, że jego usługą będzie dawanie ludzkości nadziei i pocieszenia poprzez jego sztukę.
